Durf jij in het toverbos de magische vijver over te steken?
De eerste projectdag van STEM stond in het teken van “bruggen bouwen”. We kregen als opdracht een brug te bouwen over een blauw vlak en deze brug moest een krekel kunnen dragen gedurende 5 seconden. We kregen een heleboel criteria waar we rekening moesten mee houden. We gingen van start met het bekijken van heel wat bruggen, bekende, speciale, vreemde, artistieke bruggen… we deden massa’s ideetjes op. We dachten na over het materiaal dat we willen gebruiken en legden alles vast in een eenvoudig plannetje. Het bouwen kon nu beginnen… na wat mislukken, bijsturen en proberen kwamen er toch mooie resultaten te voorschijn.
Mijn mega-creatieve klas kwam zelfs met een leuk verhaal dat ze verzonnen bij hun brug… Het gaat als volgt:
In het toverbos van oma Lieve wonen er een heleboel huisjesslakken. Ze willen graag bij elkaar op bezoek gaan maar dat lukt niet omdat er midden in het bos een grote vijver is. De slakken vroegen hulp aan de Kikkerklas en zij wilden wel eens nadenken of er geen oplossing was voor dit probleem.
De kikkers bedachten het plan om een brug te bouwen. Ze gingen op onderzoek uit…Hoe ziet een brug eruit? Hoe pakken we dit het beste aan? En welk materiaal hebben we hiervoor nodig? De kikkers verzamelden blokken, takjes, lijm, elastiekjes en gingen aan de slag. Na een poosje werden er in de verschillende groepjes al bruggen zichtbaar…
De slakken waren een beetje bang om als eerste over zo’n brug te gaan, want wat als de brug niet sterk genoeg is? Dan vallen ze in het water en daar kunnen huisjesslakken niet zo goed tegen. Gelukkig was er ook nog ‘de krekel’. Hij is best wel een beetje stoer, dus na even nadenken zei hij: “Beste slakken, Ik ga wel als eerste over de brug, want ik weeg toch ietsje minder dan jullie. Jullie dragen zo’n zwaar huis op je rug en wanneer ik door de brug zak dan spring ik razendsnel naar de oever. Dus er kan niets gebeuren.”
En zo gebeurde het… de slakken keken toe en de krekel liep met een bang hartje als eerste over de brug. Toen de krekel in het midden van de brug kwam hielden de slakken hun adem in. Wel 5 tellen lang… En daarna barstte er een “kei luid” applaus los, de brug was stevig genoeg!
En vanaf die dag schuiven er slakjes van de ene kant naar de andere kant van het toverbos, ze gaan nu met plezier op bezoek bij elkaar!
